زنان مسلمان دربيست سال آغازين حكومت پهلوى دوم‌

در زمان رضاشاه، زنان مسلمان به دليل كشف حجاب و استبداد حكومت، از فعاليت‌هاى سياسى- اجتماعى محروم شدند. با روى كار آمدن محمدرضا پهلوى، شاه جوان و بى‌تجربه، آزادى‌هاى سياسى اندكى در كشور پديد آمد كه يكى از نتايج آن، افزايش سهم مشاركت توده زنان بود. اين مشاركت در دوره حكومت دو ساله دكتر مصدق افزايش يافت؛ ولى پس از كودتاى 28 مرداد 1332 و استقرار دولت‌هاى مستبد، از فعاليت‌هاى توده زنان مسلمان كاسته شد. در عوض، مشاركت اجتماعى زنان دربارى و غرب‌زده با استفاده از حمايت‌هاى دولتى، توسعه يافت. [1]

بازگشت به حجاب‌

با تبعيد رضاخان و فروپاشى ديكتاتورى او، قدرت سلطنت و سلطه حكومت به شدت كاهش يافت. هيئت حاكمه مجبور بود نيروى خود را براى تثبيت سلطنت و تحكيم پايه‌هاى متزلزل آن به كار برد و فرصت پيگيرى سياست‌هاى‌

[1] محمدحسِین حافظِیان، زنان و انقلاب: داستان ناگفته (تهران: اندِیشه برتر، 1380) ص 35 ـ 31.