خلاصه‌

جنگ بدر اولين رويارويى بزرگ نظامى ميان اسلام و كفر بود.

روحيه رزمندگان اسلام، پيش از آغاز جنگ متفاوت بود، برخى عاشق شهادت بودند و عده‌اى ميل به غنيمت داشتند.

تعدادى از جوانان نيز براى رفتن به جبهه از مدينه بيرون آمدند و رسول خدا (ص) تعدادى از آنها را بازگرداند.

پس از آنكه كاروان قريش از خطر رست، عموم مشركان انگيزه‌اى براى جنگيدن نداشتند، اما از ترس تبليغات ابوجهل مجبور به رفتن به ميدان نبرد شد.

در جنگ بدر برترى روحيه با مسلمانان و برترى نيرو و تجهيزات با سپاه كفر بود.

فرمانده سپاه اسلام پيامبر خدا (ص) بود و رياست سپاه شرك را ابوجهل يكى از سران قريش بر عهده داشت.

رسول خدا (ص) با شنيدن آمدن كاروان از شام دو تن را فرستاد تا درباره‌اش خبر كسب كنند.

وقتى به نزديكى بدر رسيدند، رسول خدا (ص) خود به گردآورى اطلاعات لازم درباره دشمن پرداخت.

حضرت على (ع) نيز در اين جنگ در يك مأموريت اطلاعاتى شركت كرد.

رعايت دقيق اصول نظامى و رعايت انضباط و فرماندهى حكيمانه پيامبر (ص) موجب پيروزى مسلمانان در جنگ بدر شد.