1- 6. جامع زيتونه‌

اين جامع كه در سال 114 ه. ق بنيان نهاده شد، يكى از كهن‌ترين دانشگاههاى زنده و فعال جهان معاصر است. در اين دانشگاه دانشمندان بسيارى پرورش يافته‌اند. از جمله آنها فقيه ابو على عمر بن على بن قداح حوارى است كه ابن بطوطه درباره‌اش مى‌گويد: «از افادات و بركات علمى اين دانشمند آن بود كه هر جمعه پس از اداى نماز به يكى از ستونهاى جامع اعظم معروف به زيتونه پشت مى‌داد و مردم در مسائل فقهى از وى استفتا مى‌كردند و او پس از افتا در باب چهل مسأله آن مجلس را ترك مى‌گفت.» (1)

آموزش در جامع زيتونه تا سال 1370 ه. ق به شيوه قديم بود؛ و از آن پس به روش معمول در الازهر، اصلاح و تنظيم گرديد. مطابق اين اصلاحات، برنامه‌هاى آموزشى دانشگاه به سطوح بسيار عالى اختصاص يافت و علومى چون رياضى و طبيعى و نيز زبانهاى زنده دنيا در آن گنجانده شد. اين دانشگاه به دانشجويان جوياى تحصيلات عالى‌تر براى اعزام به خارج از كشور وامهاى شرافتى اعطا مى‌كند. (2)

تصوير شماره 41

دانشگاه زيتونه‌

---------------------

(1) . تاريخ دانشگاههاى بزرگ اسلامى، ص 69-170

(2) . همان، ص 69-70