و كتابخانه شاه گرديزى در ملتان هر يك نسخه‌هاى خطى عربى و فارسى بسيارى را در خود جاى داده است. [1]

2- 7. هندوستان‌

كتابخانه‌هاى هندوستان آثار عربى و فارسى فراوانى را از دوره اسلامى در خود جاى داده است كه برخى از آنها چندين جلد فهرست دارد.

1. كتابخانه خدابخش در پتنه بيش از پنجاه هزار نسخه خطى كتابهاى عربى و فارسى دارد؛

2. كتابخانه آصفيه در دكن كتابهاى فارسى بسيارى دارد كه فهرست آنها به چندين جلد مى‌رسد.

3. كتابخانه دانشكده پزشكى هند در حيدرآباد دكن، در حدود دو هزار نسخه خطى پزشكى ايرانى دارد.

4. كتابخانه دانشگاه عليگره: در اين كتابخانه كتابهاى فارسى و عربى بسيارى به چشم مى‌خورد.

5. كتابخانه رضا- در رامپور كه ساختمان آن و نيز اقامتگاه دانش‌پژوهان ملى شده است، كتابهاى خطى فارسى بسيارى دارد.

6. كتابخانه ملا فيروز و كاما در بمبئى داراى كتابهاى گرانبهاى خطى فارسى و عربى بوده و از جمله نسخه خطى كهن «برزونامه» [2] در اين كتابخانه موجود است. [3]

علاوه بر اينها در كتابخانه مدرس، كتابخانه آسيايى بنگال در كلكته كتابخانه ملى اللّه‌آباد، كتابخانه دانشگاه سرى نگر، كتابخانه مهرجى رانا در نوسارى، كتابهاى خطى فارسى و عربى بسيارى وجود دارد. [4]

نتيجه‌گيرى‌

آثار موجود تمدن اسلامى در هند و پاكستان كه شمارى از آنها را در اين فصل برشمرديم، بيانگر اين حقيقت است كه انديشه ايرانى، به ويژه در زمينه هنر، معمارى و ادبيات در آن سرزمينها به‌

[1] . نفوذ فرهنگ و تمدن ايران و اسلام در هند و پاكستان، ص 80-82

[2] . منظومه‌اى حماسى به فارسى منسوب به خواجه عميد عطائى ابن يعقوب (وفات: 471 ه‌)، معروف به عطائى رازى. (ر. ك. دايرة المعارف فارسى)

[3] . نفوذ فرهنگ و تمدن اسلام و ايران در هند و پاكستان، ص 80-82

[4] . همان