2. هنر خوشنويسى‌

در ميان هنرهاى اسلامى، خوشنويسى هنرى است كه ضرورتش از كتابت قرآن كريم ناشى گرديده و تا پيش از نزول قرآن، هنرى به نام خوشنويسى در ميان اعراب متداول نبوده است. پس از نزول قرآن، مسلمانان كوشيدند ظاهر قرآن را نيز همانند آيات و كلمات آهنگين و گوشنواز آن زيبا و چشم‌نواز كنند. اين بود كه هنر خوشنويسى در ميان جوامع اسلامى رواج يافت. قداست قرآن كريم موجب شده است تا خوشنويسى نيز همچون هنرى مقدس كه حاكى از پاكى و لطافت روح و انضباط درونى خوشنويس است، در ميان هنرهاى اسلامى جايگاه ويژه‌اى را به خود اختصاص دهد؛ و خطوط متنوع و بسيار زيبايى به دست مسلمانان ابداع و ابتكار گردد.

تصوير شماره 25

تصوير نمونه‌هايى از آثار خوشنويسى اسلامى‌

نتيجه‌گيرى‌

آثار هنر و معمارى اسلامى به جاى مانده از روزگار كهن اين حقيقت را براى نسلهاى آينده بازگو مى‌كند كه هنرمندان اصيل اسلامى با وجود اخذ و اقتباسهاى فنى كه از ديگر تمدنها داشته‌اند، آثار خويش را چنان آفريده‌اند كه براى بيننده يادآور پروردگار جهانيان و يگانگى او باشد.

«نمونه‌هاى متعدد كتيبه‌هاى روى بناها گواه بر اين معناست كه قصد معماران از ساختن اين بناها