نمونه‌هايى از تشابه عملى على (ع) و رسول خدا (ص)

در لابلاى صفحات تاريخ نمونه‌هاى فراوانى از همانندى و هماهنگى سيره پيامبر اكرم (ص) و على (ع) كه شاگرد و وصىّ بر حقش بود، به چشم مى‌خورد:

پيامبر اكرم (ص) فرمودند:

«به خدا سوگند، اگر خورشيد را در دست راست و ماه را در دست چپم بگذارند كه من از رسالتم دست بردارم و يا حتى در اين راه بميرم، هرگز دينم را رها نمى‌كنم.» [1]

نظير همين معنى امام على (ع) در تبرىّ از ظلم و عشق به عدالت و راه هدايت مى‌فرمايد:

«به خدا سوگند اگر اقاليم هفتگانه و آنچه در زير افلاك آن است به من ببخشند تا پوست جويى را از دهان مورچه‌اى بگيرم و مرتكب چنين ظلمى بشوم، هرگز زير بار نخواهم رفت و همانا دنياى شما نزد من از برگ خشكيده در دهان ملخى پست‌تر است.» [2]

رسول خدا (ص) در عدالت‌گسترى و اجراى احكام الهى در جامعه، نهايت پايدارى را از خود نشان مى‌داد، حتى براى نزديكان و خويشان خود نيز چنين بود.

و على (ع) نيز در همين راستا، به يكى از كارگزارانش كه از بيت‌المال مسلمانان اختلاس كرده بود مى‌فرمايد:

«به خدا قسم: اگر فرزندانم حسن و حسين چنين مى‌كردند، هرگز با آنان به نرمى برخورد نمى‌كردم و از من به آرزويى نمى‌رسيدند تا اينكه حق را از آنان بستانم و باطل را از ستم آنها نابود سازم.» [3]

قريشيان حضرت محمد (ص) را بسيار آزار دادند، او را از زادگاهش بيرون راندند و عليه او جنگيدند، امّا وقتى كه آن حضرت بر آنان چيره گشت بر خلاف تصور آنها فرمود:

«برويد شما رها و آزاديد و من از شما درگذشتم.»

[1] . ر. ك: يوسفى غروى، موسوعة التاريخ الاسلامى، ج 1، ص 500 و 501؛ ابن‌كثير، البداية والنهاية، ج 2، ص 63.

[2] . رك: نهج‌البلاغه، خطبه 224.

[3] . رك: نهج البلاغه، نامه 41.