مقدمه‌

دين‌شناسى و آگاهى از دستورها و قوانين دينى از ضرورت و حسّاسيّت ويژه‌اى برخوردار است؛ زيرا:

مهم‌ترين آرمان يك انسان حقيقت‌جو، سعادت و رستگارى حقيقى و زندگى جاودانى است كه جز در پرتو دين و دين‌دارى حاصل نمى‌شود.

دين، ماندگارترين و معتبرترين ميراث فرهنگى ما است كه از سوى پيامبران الهى و در رأس آنان پيامبر خاتم (ص) و جانشينان به حق ايشان و با جانفشانى‌هاى فراوان آن بزرگواران به دست ما رسيده است.

از اين رو، پاسدارى و حفظ اين ميراث عظيم بر ما واجب است؛ و اين مهم، جز از راه آشنايى لازم با دين و آموزه‌هاى دينى و راه‌هاى مقابله با متجاوزان به حريم دين ميسر نمى‌شود.

پيروزى انقلاب شكوهمند اسلامى در ايران و برپايى نظام دينى از يك سو مؤلفه‌هاى جديدى از قبيل رابطه دين و حكومت، دين و سياست، دين و دنيا، ولايت فقيه و ساير مقوله‌هاى مربوط به رهبرى دينى و حكومت اسلامى را فراروى ما گذاشته است، كه هم به لحاظ اهميت و هم به دليل چالش‌ها و ترديدهايى كه در ارتباط اين‌گونه مسائل با يكديگر ايجاد كرده‌اند، بازشناسى و آگاهى بر آنها را بسيار ضرورى ساخته است.

از سوى ديگر، نظام جمهورى اسلامى ايران با ارائه حكومت دينى با ساز و كارها و قوانين برخاسته از دين و شعارها و پيام‌هاى استقلال‌طلبى، آزادى‌خواهى و استكبارستيزى ساختارى‌