وقتى هارون مقدس و پاك و پيامبر، درباره اين حركت ارتجاعى نامقدس و گناه عظيم چنين توبيخ مى‌شود، ديگرانى كه تقصير و قصور دارند چه؟! سرها به گريبان فرو ميرود و در عظمت خطايى كه واقع شده، تأمل مى‌كند و آن گاه مقصران و قاصران متنبه مى‌شوند و از موسى طريق توبه مى‌جويند و وقتى مأمور مى‌شوند كه براى پاك شدن از لوث اين گناه عظيم، شمشير بردارند و به جان هم بيفتند و يكديگر را بكشند، همگى بدون چون و چرا اين عقاب عظيم را مى‌پذيرند و خود مجرى آن مى‌شوند. آن گاه حضرت به سراغ سامرى و گوساله‌اش مى‌رود و سامرى را طرد مى‌كند و به عذاب آخرت مژده مى‌دهد و گوساله‌اش را در آتش سوزانده و خاكسترش را به دريا مى‌پاشد. [1]

بنابراين در مبارزه با حركت‌هاى ارتجاعى اول بايد به بررسى سهم رهبران انقلاب در به وجود آمدن آن حركت نامقدس پرداخت و با قاصران و مقصران احتمالى برخورد كرد و آن گاه به سراغ عاملان ارتجاع رفت و آنان را تنبيه نمود.

با عنايت به اين راه‌كارها مى‌توان با حركات ارتجاعى برخورد كرد و آنها را ناكام گذارد.

[1] - ر. ك: اعراف (7)، آيۀ 145-152؛ طه (20)، آيۀ 83-97؛ بقره (2)، آيۀ 54