3- حُبّا، خواهر مَيْسر از اصحاب امام صادق عليه السلام بوده است. در كتاب رجال «كشى» نقل شده است كه حبّا، سى‌سال يا بيشتر مجاور مكه معظمه بود تا اين‌كه همه اقوام و خويشان او جز اندكى از بين رفتند. برادرش- ميسر- خدمت امام صادق عليه السلام شرفياب شد و عرض كرد:

فدايت شوم! حبّاآن قدر در مكه مانده است كه اهل و عشيره او از بين رفته‌اند، جز عده كمى كه مى ترسند او را نديده، از دنيا بروند. اى كاش شما امر مى‌فرموديدكه به نزد خويشاوندان خود برگردد! چون امر شما را اطاعت مى كند. امام فرمود: او را به حال خود بگذار؛ چون بلاها تنها به واسطه دعاى او از شما دفع مى شود. ميسر اصرار كرد.

حضرت صادق عليه السلام حبّا را طلبيد و فرمود: چه مانعى دارد كه براى عبادت به مصلاى امير مؤمنان على عليه السلام، كوفه، بروى؟

حبّا نيز قبول كرد و به جانب عشيره خود رفت. مامقانى مى نويسد:

اين روايت دلالت بر فضل و صلاح حبّا دارد و من او را از افراد حسن و نيكو حال مى شمارم. [1]

4- قنوا خواهر رشيد هجرى كه از اصحاب موثق و بلند مرتبه امام صادق عليه السلام بوده است. [2] بنابر روايتى كه در «خصايص فاطميه» ذكر شده، او از جمله زنانى است كه هنگام ظهور امام مهدى (عج) به دنيا برمى‌گردند و مجروحين لشكر آن حضرت را مداوا مى‌كنند. [3]

5- امّ اسود خواهر زرارة بن اعْين كه عارف به مقام امامت بود و اول‌

[1] - تنقيح المقال، ج 3، فصل النسا، ص 75

[2] - همان، ص 82

[3] - رياحين الشريعه، ج 5، ص 412