مأمورين خريد، اثاثيه خريدارى شده را خدمت رسول خدا صلى
الله عليه و آله آوردند. حضرت بر آنها نظر افكند و سپس در حالى كه اشك از ديدگان او
جارى بود فرمود:
خداوندا، به قومى كه بيشتر ظرف هايشان از گِل است، بركت
ده! [2]
بدين ترتيب، حضرت به مردم فهماند كه زندگى اشرافى و لباس
هاى فاخر و گران قيمت، ظروف طلا و نقره، فرش هاى رنگارنگ و پرده هاى زربفت، وسيله سعادتمندى
نيست. چه بسا افرادى كه در زندگى هاى مرفه گرفتارِ جهنمِ اخلاقيّات زشت و خوى هاى ناپسندند
و لحظه اى احساس سعادت و خوشبختى نمى كنند و در مقابل، چه بسيار انسان هاى با ايمان
و داراى فضايل روحانى و معنوى كه گرچه زندگى فقيرانه و كلبه اى محقّر و اثاثيه اى ارزان
قيمت دارند، ولى لحظات زندگى آنها سرشار از لذّات معنوى است و از اين كه ارتباط با
خدا در زندگى آنها قطع نشده است، راضى وخشنودند.
اينك جهيزيه، خريدارى شده و داماد مى خواهد نوعروس خود
را به خانه ببرد؛ ولى در مدينه خانه اى ندارد تا عروس خود را بدانجا برد. صحابى بزرگوار
«حارثة بن نعمان» يكى از خانه هاى خود را به داماد واگذار مىكند.
داماد ضمن انتقال اثاثيه، به آراستن اتاق عروس مىپردازد.
مقدارى شن در كف اتاق پهن مى كند، چوبى براى آويزان كردن مشك و كوزه در
[1] - بحارالانوار، ج 43، ص 94؛ زندگانى فاطمه زهرا (س)،
سيد جعفرشهيدى، ص 59