مقدّمه ...

دين مقدس اسلام در طول تاريخ پرفراز و نشيب خود، پيوسته مورد هجوم دشمنان بوده است و در هر برهه، دشمن سعى كرده به نحوى، از فروغ آن بكاهد: گاه از حربه استهزا و تحقير استفاده كرده وگاه با تبليغات ويرانگر و حمله‌هاى سياسى- نظامى درصدد بر اندازى اين آيين الهى برآمده است.

آنچه در خور توجه است ناكامى دشمن در تمامى اين صحنه‌هاست؛ چرا كه هر بار با مقاومت پيروان اين آيين رو به رو شده و نتوانسته به اهداف و مقاصد شوم خود دست پيدا كند.

از كسانى كه در اين دفاع، نقش اساسى را بر عهده داشته و دارند، فقهاى راستين اسلام و سنگرداران علم و فقاهتند زيرا در طول تاريخ و به خصوص پس از غيبت كبراى «ولى عصر» عجل‌اللَّه تعالى فرجه، همچون ديده‌بانان مرزهاى جغرافيايى، به ديده‌بانى از مرزهاى ايمان و عقيده جامعه پرداخته‌اند و با قلم و بيان خود توطئه‌هاى دشمنان را نقش بر آب كرده و به حق مصداق جمله معروف «مِدادُ الْعُلَماءِ افْضَلُ مِنْ دِماءِ الشُّهَداء» بوده‌اند.

اينان نه تنها از نفوذ دشمن به بافتهاى اصلى جامعه جلوگيرى كرده بلكه همواره بابيان احكام فردى، اجتماعى، سياسى و نظامى اسلام و ثبت و ضبط آثار و ارزشهاى آن، زمينه ترقى و تعالى جامعه را نيز فراهم كرده و با مرز بندى ميان عقايد صحيح و نا صحيح، زمينه‌هاى انحراف و گمراهى را از بين برده‌اند.

فقهاى مبارز اسلام به بيان احكام و مبارزه فرهنگى با دشمن اكتفا نكردند بلكه در موقعيت‌هاى لازم، اسلحه بر دوش گرفته و در پيشاپيش صفوف، علاوه بر هدايت و رهبرى معنوى رزمندگان، به مصاف با دشمن پرداخته و در اين راه شهداى گرانقدرى را به پيشگاه حق تعالى تقديم كرده‌اند كه تاريخ مبارزات فقهاى شيعه بيانگر آن مى باشد.

در اين كتاب با زندگى جمعى از فقهاى شيعه و نقشى كه در پاسدارى از اسلام در طول غيبت كبرى داشته‌اند و نيز مبارزات آنان در اين راه آشنا مى‌شويد. اميد است زندگى آن اسوه‌هاى‌