(وَمَا جَعَلْنَا الْقِبْلَةَ الَّتِي كُنْتَ عَلَيْهَا إِلَّا لِنَعْلَمَ مِن يَتَّبِعُ الرَّسُولَ مِمَّنْ يَنْقَلِبُ عَلَى‌ عَقِبَيْهِ وَإِن كَانَتْ لَكَبِيرَةً إِلَّا عَلَى الَّذِينَ هَدَى اللَّهُ.) [1]

ما قبله‌اى را كه بر آن بودى تغيير نداديم مگر بدين منظور كه بدانيم چه كسى از فرستاده ما پيروى مى‌كند و چه كسى به دوران جاهلى باز مى‌گردد؛ هر چند اين كار (تغيير قبله) جز براى افرادى كه خداوند آنها را هدايت كرده، كار سنگينى است.

با تغيير قبله از «بَيْتُ الْمَقْدِس» به «كعبه» فاصله مسلمانان با يهوديان بيشتر شد و جامعه اسلامى از اين جهت نيز استقلال يافت و توجّه عرب شبه جزيره عرستبان به اسلام فزونتر گشت؛ زيرا «كعبه» از روزگاران كهن مورد توجّه و احترام عرب بود و پس از قبله قرار گرفتن آن، ميزان اين توجّه و احترام بيشتر شد.

[1] . بقره، آيه 143