رابطه بپذيرند. قريش با پيشنهاد او موافقت كردند و همه چشم به دَرِ مسجد دوختند تا ببينند چه كسى وارد مى‌شود.

رسول خدا (ص) نخستين كسى بود كه وارد «مَسْجِدُ الْحَرام» شد. وقتى چشم قريش به آن حضرت افتاد همگى با خرسندى فرياد زدند: «اين، امين است، ما به حكميّت او راضى هستيم. اين محمّد است.»

رسول خدا (ص) نزد قريش رفت و چون از ماجرا خبر يافت دستور داد پارچه‌اى فراهم آوردند. سپس سنگ را با دست خود برداشت و در ميان پارچه نهاد، آنگاه دستور داد هر طايفه‌اى يك گوشه آن را بگيرد و بلند كند. و در نهايت پيامبر (ص) با دست خويش آن را برداشت و در جايش نهاد. و بدين تدبير، اختلاف آنان را رفع كرد و فتنه را خواباند. [1]

[1] . ر. ك. السيرة النبويّة، ابن هشام، ج 1، ص 204-200