از احاديث پيشوايان شيعه بر مىآيد كه «رُوْحُ الْقُدُس»
با رسول خدا (ص) همراه بود و او را در تمام لحظات زندگى يارى، و از لغزش، حفظ مىكرده
است. اين فرشته پس از پيامبر (ص) با امامان عَلَيهِمُ السَّلام بوده و هست. [2]
پيامبران پيشين نيز مؤيَّد به چنين نيروى نامرئى بودهاند.
قرآن در مورد حضرت مسيح (ع) مىفرمايد:
اى عيسى بن مريم به ياد آر نعمتى را كه بر تو و مادرت
ارزانى داشتيم، آنگاه كه تو را به «روح القدس» تأييد و كمك كرديم.
غار حراء ميعادگاه پيامبر (ص)
در شمال شهر مكّه [4] در راه «مِنى» كوهى با قامت بلند
به نام «جَبَل النُّور» سر بر افراشته است. اگر از اين كوه بالا رويم و از راه باريك
دامنه آن بگذريم پس از حدود يك ساعت، به غار «حِرا» مىرسيم. همان جايى كه ميعادگاه
وحى، تجلىگاه بعثت و محل نزول اوّلين آيات الهى بر قلب مبارك پيامبر (ص) است.
حضرت محمّد (ص) هر ساله يك ماه (رمضان) را در آن غار كوچك
كه ارتفاعش به اندازه قامت انسان و عمقش حدود يك و نيم متر است، به عبادت به سر مىبرد
[5] و در آن خلوتگه انس به دور از اغيار، به راز و نياز با معبودش مشغول بود.