فصل يازدهم

زندگانى امام عسكرى عليه السلام‌

يك جلسه‌

امام عسكرى عليه السلام در يك نگاه‌

يازدهمين جانشين رسول خدا صلى الله عليه و آله در دهم [1] يا هشتم [2] يا چهارم [3] ربيع‌الثّانى سال 232 هجرى در مدينه متولد شد. [4] نام وى حسن، كنيه‌اش ابو محمد و مشهورترين لقب‌هايش عسكرى و زكىّ است.

مادر امام عسكرى عليه السلام بانوى با فضيلت و دانشمندى به نام سليل است. وى عارف به مقام امامت بود و در رديف نيك كرداران قرار داشت. [5]

در فضل اين بانو همين بس كه امام عسكرى عليه السلام او را بظاهر وصىّ خود قرار داد و توصيه‌هاى لازم در امر امامت را به وى كرد؛ از اين رو، او پس از شهادت فرزندش امام عسكرى عليه السلام مرجع و ملجأ شيعيان بود. [6]

امام عسكرى عليه السلام حدود 23 سال از زندگى خود را در كنار پدرش سپرى كرد و از نزديك با شرايط سياسى- فرهنگى جامعه اسلامى، مشكلات و نابسامانى‌هاى پيروان‌

[1] بحار الانوار، ج 50، ص 236.

[2] مناقب، ج 4، ص 422؛ اعلام الورِی، ص 367؛ نور الابصار، ص 338.

[3] مصباح، کفعمِی، ص 511 و 523.

[4] ارشاد، مفِید، ص 335. در تذکرة الخواص، ص 324 مکان ولادت سامرّا ذکر شده است. ابن شهر آشوب پس از اختِیار مدِینه مِی‌نوِیسد: بنابر نقلِی نِیز در سامرّا متولد شده است. در رواِیتِی که صاحب دلائل الامامة در ص 223 از قول امام عسکرِی علِیه السلام نقل کرده آمده است: من در ماه ربِیع‌الآخر، سال 232 در مدِینه متولد شدم.

[5] عِیون المعجزات، ص 137. نام‌هاِی دِیگرِی نِیز براِی او نوشته شده است از قبِیل: سوسن (کشف الغمه، ج 3، ص 192 و تذکرة الخواص، ص 324)، حُدَِیث (کافِی، ج 1، ص 530)، حُدَِیثَه (ارشاد، ص 335).

[6] براِی نمونه رجوع کنِید به کمال الدِین و تمام النعمة، ج 2، ص 507؛ انوار البهِیّه، ص 250.