آسمان و زمين بر روى آنان گشوده مى‌شد؛ ليكن چنين نكردند و به زودى خداوند آنان را به كيفر اعمالشان خواهد رسانيد. [1]

3- سرزنش آگاهان بى‌تفاوت‌

حضرت زهرا عليها السلام در برابر عناصر آگاه جامعه كه نسبت به مسائل جارى سكوت اختيار كرده بودند، موضع گرفته و آنان را نكوهش كرده است:

اى گروه مؤمنان! اى ياوران دين و اى حاميان اسلام! چرا در احقاق حق من سستى مى‌كنيد؟ چرا چشم فروبسته پذيراى ستمى هستيد كه بر من روا داشته شده است؟ مگر رسول خدا صلى الله عليه و آله نفرمود: حرمت مرد در فرزندانش حفظ مى‌شود؟ چه زود رنگ باختيد و چه شتابان اسير هوا و هوس گشته عليه ما بسيج شديد. پيش خود مى‌گفتيد محمد صلى الله عليه و آله مرد (و همه چيز تمام شد). آرى او مرد اما مصيبت بسيار بزرگى بود كه شكافش هر لحظه عميق مى‌شود و هرگز به هم نخواهد آمد. [2]

4- يارى خواهى از انصار

تلاش بى‌بى فاطمه براى استيفاى حق امامت و ولايت و جلوگيرى از انحراف امّت به بيانات و خطابه‌هاى روشنگر آن حضرت محدود نمى‌شد. وى همسرش امير مؤمنان عليه السلام را در جريان يارى خواهى او از انصار بر استيفاى حقوق خويش همراهى مى‌كرد.

ابن قتيبه دينورى مى‌نويسد: على عليه السلام فاطمه دختر رسول خدا صلى الله عليه و آله را بر چهار پا سوار مى‌كرد و شبانه به مجالس و محافل انصار مى‌برد و از ايشان يارى مى‌طلبيد.

آنان در پاسخ مى‌گفتند: اى دختر رسول خدا صلى الله عليه و آله كار بيعت ما با اين مرد تمام شده است. چنانچه همسر و پسر عمويت پيش از ابوبكر از ما بيعت مى‌خواست، به‌طور قطع از او روى نمى‌گردانديم.

على عليه السلام مى‌فرمود: شگفتا! انتظار داشتيد جنازه رسول خدا صلى الله عليه و آله را بدون كفن و دفن ميان خانه بگذارم و براى به‌دست گرفتن حكومتى كه از او بر جاى مانده به نزاع و

[1] دلائل الامامه، ص 40.

[2] همان، ص 36.