سرانجام همان گونه كه حضرت فرموده بود، كرّه اسب متولد شد. خدمت حضرت كه رسيدم فرمود: اى زاده سعيد، آيا در مورد آنچه ديروز به تو گفتم، ترديد كردى؟ آن كه در خانه دارى، فرزندى يك چشم به دنيا خواهد آورد.

ابراهيم مى‌گويد: همسرم وضع حمل كرد و محمد فرزندم يك چشم داشت. [1]

شواهد زيادى نيز در زندگانى امام جواد (ع) است كه آن حضرت از مرگ افراد خبر داده است كه به ذكر دو نمونه بسنده مى‌كنيم.

«عمران بن محمد اشعرى» مى‌گويد:

به حضور حضرت جواد رسيده عرض كردم: «ام الحسن» به شما سلام مى‌رساند و جامه‌اى از جامه‌هاى شما را براى استفاده به عنوان كفن درخواست مى‌كند. حضرت فرمود: او از جامه‌هاى ما بى‌نياز گرديد.

«عمران» مقصود امام (ع) را دريافت نكرد، تا آن كه خبر وفات آن زن را شنيد. [2]

«امية بن على» مى‌گويد:

خدمت امام جواد (ع) بودم. روزى كنيز خود را طلبيد و فرمود: به اهل خانه خبر ده تا مهياى ماتم شوند. هنگامى كه خبر به آنان رسيد گفتند: عزاى چه كسى؟ فرمود: ماتم بهترين مردم روى زمين على بن موسى الرضا (ع)

راوى گويد: پس از چند روز خبر رسيد كه حضرت رضا (ع) در همان روزى كه امام جواد (ع) فرموده بود به شهادت رسيده است. [3]

آگاهى از زبان حيوانات‌

علم امامان عليهم السلام منحصر به فهم زبانهاى گوناگون يا سخن‌

گفتن با گويش هاى مختلف نيست بلكه آن بزرگواران زبان حيوانات را درك مى‌كردند و قادر بودند با آنها تكلم كنند و گاه آنها را به سخن گفتن با ديگران امر مى‌كردند.

قرآن كريم درباره آگاهى حضرت سليمان (ع) به زبان پرندگان مى‌فرمايد:

[1] - دلائل الامامه، ص 210 و مسند الامام الجواد (ع)، ص 130

[2] - كشف الغمه، ج 3، ص 153

[3] - اعلام الورى، ص 334