خلاصه‌

امام رضا (ع) به همه دانشهاى بشرى از گذشته و حال و آينده علم داشت، چرا كه لازمه امامت و رهبرى الهى برخوردارى از چنين دانش گسترده‌اى است. برخى از جلوه‌هاى دانش خدادادى آن حضرت عبارت است از:

1- علم به لغات و زبانهاى مختلف.

2- علم به زبان حيوانات و پرندگان.

3- علم طب كه «رساله ذهبيّه» آن حضرت معروف به «طب الرّضا (ع)» نمونه آن است.

4- آگاهى از غيب؛ چه حقايقى كه در گذشته تحقق پيدا كرده و چه امورى كه در آينده جامه عمل خواهد پوشيد.

5- آگاهى از راز دل افراد.

6- اخبار از آنچه كه در رحم است.

براى هر يك از اين موارد، نمونه‌هاى زيادى در تاريخ، ثبت شده كه ما در اين درس به بعضى از آنها اشاره كرديم.

پرسش‌

1- نظر امام صادق (ع) در ارتباط با علم امامان (ع) چيست؟

2- چرا امام (ع) بايد عالم به همه لغتها و زبانها باشد؟

3- آيا حضرت رضا (ع) به منطق الطّير علم داشت؟ يك نمونه ذكر كنيد.

4- محتواى «رساله ذهبيّه» چيست و چرا بدين عنوان، نام گرفته است؟

5- آيا گستره دانش على بن موسى (ع) آگاهى از رحم را هم مى‌گيرد؟ يك مورد را ذكر كنيد.