در حالى كه دعا و طلب رحمت براى منحرف از امامت از جانب امام معصوم معقول نيست.

و اما جواب از دلايل مخالفان اينكه امام هداياى مختار را رد كرده، به خاطر خوفى بوده كه از سلطه عبدالملك مروان داشت و مى‌خواست وقتى عبدالملك مسلط شد، بهانه‌اى عليه او نداشته باشد، نه اينكه هداياى مختار را حلال نمى‌دانست زيرا اول اينكه بعضى هداياى او را پذيرفت و دوم اينكه از عبدالملك اجازه تصرف گرفت و حال آن كه اگر اين اموال از نظر امام حلال نبود، با اجازه عبدالملك كه حلال نمى‌شد. پس قبول نكردن هدايا و نخواندن نامه مختار و لعن او همه از روى تقيه و براى اظهار مخالفت صورى و ظاهرى بوده است.

دليل ديگر اينكه امام باقر از لعن مختار نهى فرمود «1» و حال آن كه اگر لعن امام سجاد حقيقى بوده ديگر معنا نداشت امام باقر از لعن وى نهى كند. «2» (اين بود مضمون كلام صاحب تنقيج المقال.)

و اما اقدام مختار در خونخواهى اهل بيت عليهم السلام و قيام عليه بنى اميه مورد تاييد امام سجاد (ع) بوده است طبق نقلى كه قبلا گذشت و به دليل اظهار رضايت امام سجاد و امامان بعد، از عمل مختار.

و روايات دال بر كذب مختار و ادعاى وحى و غيره بيشتر به افتراءات مخالفان وى باز مى‌گردد. «3» چه اينكه مختار بسيارى از امويان را كشت.