بعد دست امام سجاد را گرفت و فرمود:

«فرزندم، رسول خدا به تو امر كرده كه آن را ده فرزندت محمد بن على (ع) برسانى و سلام رسول خدا (ص) و من را به او برسان.» «1»

4- از آنجا كه امام حسين در شرايطى بود كه نمى‌توانست مستقيماً ودايع امامت را به فرزندش تحويل دهد، وقتى به سوى عراق روانه شد، برخى ودايع امانت را به «ام‌سلمه» همسر رسول خدا سپرد و به او سفارش كرد وقتى فرزندم امام سجاد از كربلا بازگشت آنان را به وى تحويل ده. «2»

5- وقتى در كربلا لحظات آخرين وداع فرا رسيد، امام حسين دختر بزرگش فاطمه را طلبيد و كتابى پيچيده و وصيتنامه‌اى آشكار را به او داد تا در مدينه به برادرش امام سجاد تحويل دهد، زيرا امام سجاد در آن وقت مريض بود و گرفتار بيمارى. امام باقر مى‌فرمايد:

«در آن كتاب آنچه مورد احتياج جامعه بشرى است، ثبت شده بود.» «3»

6- از حكيمه دختر امام جواد (ع) سؤال شد:

- شيعه بعد از امام عسكرى به چه كسى پناه ببرد؟

- به مادرِ امام عسكرى.

- آيا به كسى اقتدا كنم كه وصى او زنى است؟

- او به جدش حسين بن على نسبت به على بن الحسين (ع) اقتدا كرد، همانطور كه امام حسين (ع) در ظاهر به خواهرش زينب وصيت كرد و علم امام سجاد از طريق حضرت زينب به دست مردم مى‌رسيد وحضرت زينب پوششى براى امام سجاد (ع) بود. «4»

اين روايات و روايات فراوان ديگر بر امامت آن امام بزرگوار دلالت دارد و به جز عده كمى، كسى از شيعيان در امامت آن بزرگوار ترديد نكرد.