نظر گرفته بودند تأمين كننده هدف ياد شده بود.

از بيان شيخ صدوق بر مى‌آيد كه منزل موردنظر در پادگان نظامى و محلّه ويژه «عسكر» بود؛ به همين جهت به آن حضرت «عسكرى» مى‌گفتند. [1]

خلاصه

در منابع تاريخى نسبت به سال تبعيد امام هادى عليه السلام از مدينه به سامرّا اختلاف وجود دارد. در بعضى، سال 243 هجرى آمده است؛ ولى از بعضى ديگر استفاده مى‌شود كه سال 234 سال انتقال آن حضرت به سامرّا بوده است. قراين و شواهد تاريخى نيز نظريّه اخير را تأييد مى‌كند.

در بين راه مدينه- سامرّا حوادثى رخ داد و از امام هادى عليه السلام كراماتى ديده شد كه در تاريخ ثبت است.

پيشواى دهم عليه السلام در طول سفر با رفتار الهى خود و ارائه پاره‌اى كرامات، يحيى بن هرثمه، فرستاده ويژه متوكّل را از نظر فكرى متحوّل كرد و او را از عقيده باطل خود بازگردانيد، و نيز آن چنان حساب شده موضعگيرى نمود كه يحيى بن هرثمه جز خوبى چيزى از او گزارش نكرد.

آنچه در جريان اين سفر- علاوه بر كرامات صادر شده از امام عليه السلام- موجب حيرت و تعجّب پيك مخصوص خليفه شده بود برخورد دوستانه و ارادتمندانه والى بغداد و وصيف؛ يكى از سران ترك با آن حضرت و توصيه به خوشرفتارى وى با آن بزرگوار است.

امام عليه السلام هنگام ورود به سامرّا به دستور متوكّل در كاروانسراى نامناسبى كه به «خان الصّعاليك» معروف بود فرود آمد و پس از يك روز به منزلى كه در محلّه «عسكر» براى‌

[1] - علل الشرايع، ص 241. لازم به يادآورى است كه در منابع تاريخى - از جمله تاريخ بغداد، ج 12، ص 57 - آمده است كه حضرت پس از آن كه مجبور به اقامت در آن منزل شد، منزل ياد شده را كه متعلّق به «دليل بن يعقوب نصرانى» بود از وى خريد و در آنجا تا زمانى كه زنده بود اقامت داشت و پس از رحلتش در همان جا به خاك سپرده شد