وقتى با اراده خدا، قائم قيام كند. [2]

بدين ترتيب، حكومت واحد جهانى با الهام از امداد و به كارگيرى تكنيكها و فنون

نوين و پيشرفته قابل انجام خواهد بود. تداوم و استمرار آن نيز با تدبير، دانش و بينش امام و آگاهى امت ميسّر مى‌باشد. بشارتها و وعده‌هاى قرآن كريم از حكومت جهانى، ريشه محكم اعتقادى اين ايده اسلامى قرار گرفته و اراده الهى، تحقق آن را تضمين نموده است. چنانچه قرآن شريف مى‌فرمايد:

(وَ نُريدُ انْ نَمُنَّ عَلَى الَّذينَ اسْتُضْعِفُوا فِى الْارْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ ائِمَّةً وَ نَجْعَلُهُمُ الْوارِثينَ وَ نُمَكِّنَ لَهُمْ فِى الْارْضِ) [1]

اراده ما بر اين قرار گرفته است كه بر مستضعفين منّت نهاده و آنها را پيشوايان و وارثان روى زمين قرار دهيم و در زمين مكنتشان دهيم.

2- عدالت:

از ويژگيهاى بارز نظام جهانى مطلوب، عدالت فراگير آن است. تاريخ جهان بيانگر ظلم و جورهاى بى‌شمار بر محرومان و مستضعفان بوده و در آينده بشريت نيز ظلم، تبعيض، استثمار و استعمار در همه ابعاد توسعه و گسترش يافته و نسل انسان را تهديد به نابودى مى‌كند. در روايات زيادى چنين آمده است.

«يَمْلَأُ اللَّهُ بِهِ الْارْضَ عَدْلًا وَ قِسْطاً بَعْدَ ما مُلِئَتْ ظُلْماً وَ جُوْراً» [2]

خداوند به وسيله او (حضرت مهدى (ع)) زمين را پر از عدل و داد مى‌كند، پس از آنكه از جور و ستم پر شده باشد.

[1] تفسير نورالثقلين، الشيخ الحويزى، ج 3، ص 507.

[2] قصص (28)، آيۀ 5.

[3] اعلام الورى، باعلام الهدى، امين الاسلام ابن على الفضل بن حسن طبرسى، چاپ سوم، ص 399، دارالكتب الاسلاميه.