خداوند به مؤمنان و شايسته كاران وعده داده است كه آنان را جانشينان زمين قرار دهد ... و دوران خوف آنان را به دوران امنيت تبديل نمايد ....

در نظام مطلوب كه بارزترين ويژگيهايش «عدالت»، رشد معنويت و اخلاق، و وجود رهبرى با خصيصه انسان كامل است، به يقين، امنيت كامل برقرار مى‌شود؛ چرا كه تمامى ريشه‌هاى ناامنى از بين مى‌رود.

4- رشد:

«رشد» و «تعالى» انسان و جامعه بشرى از خصوصيات برجسته نظام آرمانى عصر ظهور است. مهمترين زمينه‌ها و ابعاد اين رشد عبارتند از:

الف- پيشرفت سريع علوم: علم و دانش بشرى در آن دوران به منتهى درجه تكامل خود مى‌رسد، چه آن علومى كه براى آبادى و عمران و سهولت در امور است (علوم تجربى) و چه علوم مربوط به اصول زندگى صحيح انسانى (علوم انسانى). نوسازى و پيشرفت جامعه انسانى، تنها با ابزار علم امكان پذير است كه در آن عصر به نهايت شكوفايى خود مى‌رسد. امام صادق (ع) مى‌فرمايد:

«الْعِلْمُ سَبْعَةٌ وَ عِشْرُونَ حَرْفاً فَجَميعُ ما جائَتْ بِهِ الرُّسُلُ حَرْفانِ، فَلَمْ يَعْرِفِ النَّاسُ حَتَّى الْيَوْمِ غَيْرَ الْحَرْفَيْنِ، فَاذا قامَ قائِمُنا اخْرَجَ الْخَمْسَةَ وَ الْعِشْرينَ حَرْفاً؛ فَبَثَّها فِى النَّاسِ وَ ضَمَّ الَيْهَا الْحَرْفَيْنِ حَتَّى يَبُثَّها سَبْعَةُ وَ عِشْرُونَ حَرْفاً» [2]

علم و دانش بيست و هفت حرف (بيست و هفت شعبه و شاخه) است، تمام آنچه پيامبران الهى براى مردم آورده‌اند دو حرف بيش نبود و مردم تا كنون جز آن دو حرف را نشناخته‌اند، اما هنگامى كه قائم ما قيام كند. بيست و پنج حرف (شعبه و شاخه علم) ديگر را آشكار مى‌سازد و در ميان مردم منتشر مى‌كند، دو حرف ديگر را به آن ضميمه مى‌كند تا بيست و هفت حرف كامل و منتشر گردد.

[1] نور (54)، آيۀ 55.

[2] بحارالانوار، ج 52، ص 336.