و سلطنت اميد مى‌رود و دشمنان مأيوس خواهند شد. [1]

على عليه السلام عوامل تزلزل حكومت را نيز در چند چيز مى‌داند كه يكى از آنها ستم و بى‌انصافى رهبران حكومت نسبت به مردم است. آن حضرت در اين رابطه به فرماندار فارس مى‌فرمايد: عدل و انصاف را به كار گير و از بيراهه رفتن و ستم بترس، زيرا بى‌انصافى مردم را آواره و ظلم و ستم آنان را به شمشير دعوت مى‌كند. [2]

همچنين آن حضرت درباره ريختن خون انسان‌هاى بى‌گناه به «مالك اشتر» مى‌فرمايد: بترس از به ناحق ريختن خون ... و حكومت را با ريختن خون افراد بى‌گناه برقرار مكن، زيرا ريختن خون حرام، از امورى است كه نه تنها حكومت را تضعيف مى‌كند، بلكه آن را از بين برده و از خاندانى به خاندان ديگر منتقل مى‌سازد. [3]

على عليه السلام در يكى ديگر از سخنان خود به عوامل ديگرى همچون، تفرقه، پيروى نكردن از رهبر، خيانت و گسترش فساد اشاره كرده و خطاب به بعضى از ياران خود مى‌فرمايد:

به خدا سوگند گمان مى‌كنم به همين زودى لشكريان معاويه بر شما مسلط شده وصاحب دولت گردند؛ چرا كه آنها در راه باطلشان اجتماع و يگانگى دارند و شما در راه حقتان پراكنده‌ايد و آنان از رهبر باطلشان پيروى مى‌كنند، ولى شما از امام برحقتان پيروى‌

[1] - نهج‌البلاغه، فيض الاسلام، خطبۀ 207، ص 683

[2] - همان، كلمات قصار 468، ص 1304

[3] - همان، نامۀ 53، ص 1030