و گريان ديد. علّت را پرسيد. فاطمه گفت: «در انديشه حال خود در پايان عمر و عالم قبر فرو رفتم؛ زيرا انتقال از خانه پدر به خانه خودم مرا به ياد انتقالم به قبر انداخت. تو را به خدا قسم بيا در اين لحظات آغازين زندگى به نماز بر خيزيم و امشب را به عبادت خدا بپردازيم.» [1]

و بدين سان، عابده بى همتا و دُردانه رسول خدا (ص) در شيرين‌ترين و خاطره انگيزترين لحظه‌هاى زندگى نيز از هدف خلقت باز نماند و از همسرش خواست او را در اين مهم، همراهى كند. اين خواسته چنان براى على (ع) دلپذير و مسرّت بخش بود كه وقتى‌پيامبر (ص) فرداى آن شب از داماد خود پرسيد:

«همسرت را چگونه يافتى؟» بى درنگ‌گفت: «نِعْمَ الْعَوْنُ على‌ طاعَةِ اللَّهِ» [2]

؛ بهترين يار و ياور براى اطاعت و بندگى خدا.»

2. تسبيحات فاطمه (س)

از ذكرها و عبادتهاى بسيار ارج‌دار و دارى ثواب فراوان، تسبيحاتى است كه به نام «تسبيحات فاطمه» شهرت يافته و دركتابهاى معتبر شيعه و سنّى نقل شده است.

نقل است كه حضرت على (ع) با مشاهده زحمات طاقت فرساى فاطمه (س) در منزل، به او پيشنهاد كرد خدمت رسول خدا (ص) برسد و براى كمك در كارهاى خانه خدمتكارى درخواست كند. فاطمه (س) به حضور پدر گرامى‌اش رسيد؛ ولى چون گروهى نزد آن حضرت بودند، بدون مطرح كردن موضوع، بازگشت. رسول خدا (ص)- كه متوجه شد فاطمه (ع) براى كارى نزد او آمده‌

[1] . احقاق الحق، ج 4، ص 481

[2] . بحارالانوار، ج 42، ص 117