زمانى نيز كه حضرت زهرا عليها السلام براى بازپس گيرى فدك به مسجد رفته بود على عليه السلام منتظر صديقه طاهره عليها السلام بود. در انتظار بانويى كه ياور و همرزم وى در مبارزات و شريك او در گرفتاريها و آرزوها بود. منتظر بود همسر عزيزش از جهاد با دشمنان از مسجد رسول خدا صلى الله عليه و آله باز گردد.

فاطمه زهرا عليها السلام بازگشت درحالى‌كه مظلوم واقع شده بود. قلب او را شكسته و او را اندوهگين و ناراحت كرده بودند، آن حضرت به منزل خويش رسيد در حالى‌كه از آن همه نامرديها به‌ستوه آمده بود.

حضرت زهرا عليها السلام كه خسته، خشمناك و گريان از مسجد پدرش بازگشته بود، خطاب به همسرش فرمود:

اى پسر ابى طالب! همچون جنينى كه در پرده رحم پيچيده شده، جامه بر خود پيچيده‌اى؟ و بسان متهمان، خانه‌نشين گشته‌اى؟!

آرى فاطمه‌زهرا عليها السلام با اين كلمات درصدد برآمد تا جايگاه و وضعيت همسر بزرگوارش را در برابر اين رويدادها روشن‌كند و اين بار او را پسر عمو، اباالحسن يا على صدا نزد بلكه پسر ابى‌طالب خطاب كرد و خواست با اين تعبير بگويد تو فرزند ابى‌طالبى هستى كه در سخت‌ترين شرايط از رسول خدا صلى الله عليه و آله شجاعانه دفاع كرد ولى اوضاع زمانه به كجا رسيده است كه فرزند او نمى‌تواند از حقش و حق همسرش دفاع كند پس در اين شرايط بايد آرزوى مرگ كرد و آرزو نمود كه اى كاش قبل از اينكه اين همه ظلم و ستم را مى‌ديد مرگ به سراغ او مى‌آمد. از اين رو آن حضرت فرمود:

اينك پسر ابى‌قحافه فدك را به‌زور مى‌ربايد و ميراث فرزندانم را غصب مى‌كند.