به‌گونه‌اى براى دستيابى به نظم و انسجام تلاش كرده و در راه تحقق اين هدف گام برداشته‌اند، اما تأكيد فاطمه زهرا عليها السلام بر اين نكته است كه اگر امامت و رهبرى اهل بيت رسول خدا صلى الله عليه و آله به عنوان محور اصلى حكومت در جامعه مورد توجه قرار گيرد، دستيابى به ثبات و انسجام اجتماعى و جلوگيرى از نابسامانى و افتراق كه در واقع از ابتدايى‌ترين و بديهى‌ترين وظايف حكومت است، به بهترين شكل آن تأمين خواهد گرديد و زمينه براى تحقق اهداف مهمترى كه از تشكيل حكومت مورد انتظار است فراهم خواهد شد.

محور ديگر سخن حضرت زهرا عليها السلام ترسيم وضعيت موجود امت اسلامى پس از رسول خدا صلى الله عليه و آله است كه وجود تشتت و تفرقه در بين مسلمانان و نابسامانى امور آنها پس از رحلت پيامبر صلى الله عليه و آله معلول روى‌گردانى آنها از اهل‌بيت و انحراف از سيستم حكومتى مبتنى بر امامت و ولايت است.

در واقع از ديدگاه فاطمه عليها السلام، امامت تداوم و استمرار رسالت است و «امام» در اداره امور مسلمانان و نظام اجتماعى آنان از همان شأن و جايگاهى برخوردار است كه «رسول» برخوردار بود. لذا اگر ديده مى‌شود كه نظام خلافت پس از رسول خدا صلى الله عليه و آله نه تنها نتوانست نقش محورى رهبرى را در جامعه اسلامى حفظ كند، بلكه خود عاملى براى گسترش نابسامانى گرديد، بدين خاطر بود كه كسانى در مصدر امور قرار گرفتند كه فاقد صلاحيت رهبرى بودند و امام برحق را از حكومت و حق خود محروم ساخته‌بودند.

حضرت زهرا عليها السلام چون بر لزوم وجود امام معصوم در كنار قرآن براى هدايت انسانها اعتقاد داشت به مبارزه با حاكمان غاصب پرداخت؛