يادگار پيامبر صلى الله عليه و آله و عزيزترين افراد نزد آن حضرت انجام دادند.

درحالى كه هر روز مصيبت تازه‌اى براى حضرت زهرا عليها السلام پيش مى‌آوردند، مردم بگونه‌اى مهر سكوت بر لب زده بودند و بى‌اعتنايى مى‌كردند گويى مسأله‌اى رخ نداده است. حضرت فاطمه عليها السلام اين حالت مردم را مورد نكوهش قرار مى‌دهد و مى‌فرمايد:

ما هذِهِ الغَمِيزَةِ فى‌ حَقّى‌ وَالسُّنَّةُ عن ظُلامَتى‌ [1]

اين چه كوتاهى است درباره حق من و چه خوابى است كه در مورد ظلم به من شما را گرفته است؟

اى كاش آنان به سكوت اكتفا مى‌كردند. آنكه تيغ بر دل مى‌كشيد شتاب و تلاش مردم در كمك به غاصبين بود. گويا هر روز منتظر عهدشكنى جديدى و بدعت تازه‌اى بودند. از اين رو حضرت مى‌فرمايد:

سرعانَ ما احْدَثْتُمْ و عجلان ذا اهالَة [2]

چه زود كار خود را كرديد، و عجب زود به كارى كه زمانش نرسيده بود اقدام نموديد!

حضرت زهرا عليها السلام براى اينكه آنان شرم كنند و در حركت خود تجديد نظر نمايند فرمود: آيا مى‌گوييد محمد صلى الله عليه و آله مرد؟! يعنى آيا همه چيز تمام شد؟ نكند منتظر رحلت و از دنيا رفتن آن حضرت بوديد؟ كه چنين بر باطل اتفاق كرديد و اين در حالى است كه قدرت جلوگيرى از ظلم را داريد. از اين رو به شدت آنان را مورد انتقاد قرار داد و فرمود:

[1] - خطبۀ حضرت خطاب به انصار

[2] - همان