(لا يَنْهيكُمُ اللَّهُ عَنِ الَّذينَ لَمْ يُقاتِلوُكُمْ فِى‌الدينِ وَ لَمْ يُخْرِجوُكُمْ مِنْ دِيارِكُمْ انْ تَبَرُّوهُمْ وَ تُقْسِطوُا الَيْهِمْ، انَّ اللَّهَ يُحِبُّ المُقْسِطينْ) «1»

خداوند شما را از دوستى آنان كه با شما در دين قتال و دشمنى نكرده و شما را از ديارتان بيرون نكرده‌اند، نهى نمى‌كند. از اينكه به آنان نيكى كنيد و با آنان به عدالت رفتار كنيد كه خداوند مردم عدالت‌پيشه را دوست دارد.

همچنين مى‌فرمايد:

(فَإِنِ اعْتَزَلوُكُمْ فَلَمْ يُقاتِلوُكُمْ وَالْقَوْا الَيْكُمُ السَّلَمَ فَما جَعَلَ اللَّهُ لَكُمْ عَلَيْهِمْ سَبيلًا) «2»

پس اگر از شما كناره گرفتند و با شما نجنگيدند و طرح صلح با شما درافكندند، در آن صورت خدا براى شما راهى به اقدام عليه آنان قرار نداده است.

اسلام، نهايت‌تأكيد را دارد تامردم در آرامش به سر برند تا وحدت ويكپارچگى و يكدلى و يكرنگى بر جامعه حكمفرماباشد، و راه آشوب وتفرقه و دودلى را راه شيطان مى‌داند.

قرآن كريم فرموده است:

(يا ايُّها الَّذينَ آمَنوُا ادْخُلُوا فِى السِّلْمِ كافَّةً وَ لا تَتَّبِعوُا خُطُواتِ الشَّيْطانِ انَّهُ لَكُمْ عَدوٌّ مُبينٌ) «3»

هان، اى كسانى كه ايمان آورديد! همگى به صلح درآييد و پيروى گامهاى شيطان مكنيد و او براى شما دشمنى آشكار است.

اسلام، صلح و آرامش را به ارمغان آورده و ترك ستيز و خصومت را در هر فرصت ممكن توصيه مى‌كند. براى مثال، ممكن است دشمن مسلمانان در جنگ احساس ناتوانى بكند و پيشنهاد صلح دهد. در چنين صورتى اسلام توصيه مى‌كند كه مسلمانان نيز صلح را بپذيرند. قرآن كريم مى‌فرمايد:

---------------

(1) - ممتحنه، آِیه 8

(2) - نساء، آِیه 90

(3) - بقره، آِیه 208