خلاصه‌

حضرت ابوالفضل العباس (ع) فرزند برومند امام على (ع) و برادر سالار شهيدان حسين بن على (ع) داراى فضايل و منزلتى والا در بين اهل بيت است. تربيت و پرورش در خانه ولايت و در كنار معصومين مانند امام حسن و امام حسين عليهماالسّلام، زيبايى چهره، شجاعت، سلحشورى، جوانمردى، وفا و دارا بودن القاب ابوالفضل، قمر بنى هاشم، علمدار و سپهدار حسين، سقّا، باب الحوائج، اباالقربه، پاسدار، باب الحسين و ...

برخى از نشانه‌هاى فضايل اوست.

عباس در واقع، نقطه اميد حضرت على (ع) در يارى امام حسين (ع) در نينوا بود. حضرت ابوالفضل (ع) در صفين حضور داشت، مطيع و مريد امام مجتبى (ع) بود و به سالارش امام حسين (ع) عشق مى‌ورزيد، گوش به فرمان آن حضرت و پذيراى سخت‌ترين مأموريتها در مشكلترين شرايط بود.

حضرت عباس در كربلا كه تجلى اوج فداكارى و ايثار اوست، قهرمانانه از شمع وجود امام حسين (ع) پاسدارى مى‌كرد، علمدار سالار شهيدان و سقاى اهل بيت و حافظ حرم از دستبرد نامردان بود، از سوى امام براى مذاكراه و مهلت گرفتن از دشمن تعيين شد و در مقابل امان نامه‌ها و درخواستهاى سران كفر مبنى بر ترك مولايش، خروشيد و آنان را آماج سخنان درشت خود قرار داد، سه برادرش جلوى ديدگانش در عاشورا به شهادت رسيدند و خود نيز به رسم وفا، تشنه لب در راه عشق به امام و مكتب خويش شمع گونه در خلوت اخلاص سوخت.

پرسش‌

1. امام سجاد (ع) چه منزلتى را براى حضرت عباس (ع) در قيامت نقل كرده است؟

2. اسمها و لقبهاى حضرت عباس را نام ببريد.

3. نمونه‌اى از رشادت حضرت ابوالفضل را در صفين بطور خلاصه بنويسيد.

4. نمونه‌اى از ادب عبّاس را نسبت به امام حسين (ع) بيان كنيد.

5. اولين مأموريت رساندن آب به اهل بيت توسط عباس چگونه انجام شد؟

6. عباس با ديدن امان نامه شمر چه گفت؟