سرانجامى زيان‌بخش، خواهد داشت. پس شايسته است، فرد مؤمن همچون باطن، در ظاهر نيز خدا را در نظر گرفته، از كسانى‌كه اخلاق الهى دارند، تبعيت كند.

امام صادق 7 مى‌فرمايد:

أَوْحَى اللّهُ‌ عَزَّوَجَلَّ‌ إِلَى نَبِىٍّ‌ مِنْ‌ أَنْبِيائِهِ‌. قُلْ‌ لِلْمُؤْمِنيِنَ‌ لاَ يَلْبَسُوا لِبَاسَ‌ اعْدَائِى وَ لَايَطْعَمُوا مَطَاعِمَ‌ أَعْدَائِى وَ لَايَسْلُكُوا مَسَالِكَ‌ أَعْدَائِى فَيَكُونُوا أَعْدَائِى كَمَا هُمْ‌ أَعْدَائِى.[1]

خداوند به يكى از پيامبرانش وحى كرد كه به مؤمنين بگو لباس دشمنان مرا نپوشيد و غذاى دشمنان مرا نخوريد و به شيوه دشمنان من رفتار نكنيد كه شما نيز همانند آنان، جزء دشمنان من خواهيد شد.

با عنايت به اين حديث، فرد مؤمن و اهل تديّن بايد توجه داشته باشد كه شبيه دشمنان خدا زندگى نكند؛ چرا كه در اين صورت جزء دشمنان خدا شده از رحمت الهى دور مى‌ماند.

آرى متقيان چهره‌هاى نورانى و شبيه اولياء خدا دارند. و از همگون سازى با كفار مى‌پرهيزند. امير سخن على 7 در ترسيم چهره متقيان مى‌فرمايد:

... تَرى‌ لَهُ‌ قُوَّةً‌ فِى دِينٍ‌، وَ حَزْماً فِى لِينٍ‌، وَ أِيمَاناً فِى يَقِينٍ‌، وَ حِرْصاً فِى عِلْمٍ‌، وَ عِلْماً فِى حِلْمٍ‌، وَ قَصْداً فِى غِنًى، وَ خُشُوعاً فِى عِبَادِهِ‌، وَتَجَمُّلاً فِى فَاقَةٍ‌، وَ صَبْراً فِى شِدَّةٍ‌، وَ طَلَباً فِى حَلَالٍ‌، وَ نِشَاطاً فِى هُدًى.[2]

... [از نشانه‌هاى متقيان آن است كه] مى‌بينى او را در ديندارى نيرومند، نرمخو و دور انديش است، داراى ايمانى پر از يقين، حريص در كسب دانش، با

[1] . من لا يحضره الفقيه، ج 1، ص 178

[2] . نهج البلاغه، خطبه، 193، ص 404