احداث
چيزهايى كه از بو، دود يا صدايش اذيت مىشود و ... (1)
امانتدارى
اگر
انسان، مال خود را به كسى بدهد و بگويد نزد تو امانت باشد و او هم قبول كند، بايد
به احكام امانتدارى عمل كند. (م 2327) اين احكام به قرار زير است:
1-
كسى كه نمىتواند از امانت نگهدارى كند، بنابر احتياط واجب، نبايد قبول كند. (م
2330).
2-
كسى كه چيزى را امانت مىگذارد، هر وقت بخواهد مىتواند آن را پس بگيرد؛ و كسى كه
امانت را قبول مىكند، هر وقت بخواهد مىتواند آن را به صاحبش بر گرداند. (م
2332).
3-
كسى كه امانت را قبول مىكند، اگر براى آن جاى مناسبى ندارد، بايد جاى مناسبى تهيه
كند؛ مثلًا اگر پول است و در خانه نمىتواند نگهدارى كند، به بانك بسپارد.
4-
امانتدار بايد طورى از امانت نگهدارى كند كه مردم نگويند در امانت خيانت و يا در
نگهدارى آن كوتاهى كرده است. (م 2334).
5-
اگر امانت مردم از بين برود:
الف-
اگر امين در نگهدارى آن كوتاهى كرده، بايد عوض آن را به صاحبش بدهد.
ب-
اگر كوتاهى نكرده و به طور اتفاقى آن مال از بين رفته، مثل اين كه سيل برده است،
امانتدار ضامن نمىباشد و لازم نيست عوض آن را بدهد. (م 2335).