1- بدون ترديد انسان حق دارد- در حد توان خود- دزد را از مال خويش دور كند. [1]

2- اگر كسى به مال خودِ انسان يا خانواده اش هجوم آورد، مى‌تواند شخص مهاجم را به هر وسيله ممكن دفع كند، اگر چه به كشته شدن او [مهاجم‌] منجر شود. [2]

3- در صورتى كه دزد پس از كتك خوردن راه گريز در پيش گيرد، از زدن او بايد خوددارى شود ودر صورت ادامه، اگر صدمه‌اى بر او وارد شد، ضارب ضامن است. [3]

4- چنانچه دزد را دستگير كند، كتك زدن، قتل و مجروح كردن او جايز نيست [و بايستى تحويل مقامات قضايى گردد]. و اگر صدمه‌اى بر او وارد شود، ضامن است. [4]

5- اگر مدافع براى راندن دزد چاره‌اى جز زدن و مجروح كردن او ندارد، [چنين‌كندو] ضمانى در كار نيست. [5]

6- اگر قدرت دفع دزد را نداشته باشد و [مى‌داند كه‌] چنانچه دفاع كند. كشته خواهد شد. دفاع واجب نيست، بلكه احتياط آن است كه در صورت احتمال كشته شدن يا يقين به كشته شدن تسليم شود. [6]

[1] تحرِیر الوسِیله، ج 1، ص 487، مسأله 1.

[2] همان، 488، مسأله 5.

[3] همان، ص 490، مسأله 25.

[4] همان، مسأله 22.

[5] همان.

[6] همان، ص 488، مسأله 10.