4-
اگر كلمهاى را به قصد ذكر بگويد مثلا به قصد ذكر بگويد «الله اكبر» و در موقع
گفتن آن، صدا را بلند كند كه چيزى را به ديگرى بفهماند، اشكال ندارد ولى چنانچه به
قصد اين كه چيزى به كسى بفهماندبگويد، اگر چه قصد ذكر هم داشته باشد، نماز باطل
مىشود. (م 1134)
5- در
حال نماز، انسان نبايد به ديگرى سلام كند و اگر ديگرى به او سلام كند، بايد طورى
جواب دهد كه سلام مقدّم باشد مثلا" بگويد: «السَّلامُ عَلَيْكُمْ» يا «سَلامٌ
عَلَيْكُمْ» و نبايد «عَلَيْكُمُ السَّلام» بگويد. (م 1137)
6-
انسان بايد جواب سلام را چه در نماز يا در غير نماز فورا" بگويد؛ و اگر از
روى عمد يا از روى فراموشى، جواب سلام را بقدرى طول دهد، كه اگر جواب بگويد جواب
آن سلام حساب نشود، چنانچه در نماز باشد، نبايد جواب بدهد و اگر در نماز نباشد،
جواب دادن واجب نيست. (م 1138)
ج- خنده و گريه صدادار
1-
خنديدن صدادار از روى سهو و همچنين لبخند زدن، نماز را باطل نمىكند.
2-
اگر براى جلوگيرى از صداى خنده حالش تغيير كند، مثلا" رنگش سرخ شود، چنانچه
از صورت نمازگزار بيرون رود، بايدنمازش را دوباره بخواند. (م 1151)
3-
گريه بدون صدا براى كار دنيا، نماز را باطل نمىكند.
4-
گريستن از ترس خدا يا براى آخرت- آهسته باشد يا بلند- اشكال