درس دهم

نماز مسافر (1)

انسان بايد در سفر، نمازهاى چهارركعتى را دو ركعت (يعنى شكسته) به جا آورد؛ به شرط آن كه مسافرتش از هشت فرسخ- كه حدود چهل و پنج كيلومتر است- كمتر نباشد.

اگر مسافر از جايى كه نمازش تمام است، مثل وطن، حداقل چهار فرسخ برود و چهارفرسخ برگردد، نمازش در اين سفر هم شكسته است. (م 1272- 1273)

كسى كه به مسافرت مى‌رود زمانى بايد نمازش را شكسته بخواند كه حداقل به مقدارى دور شود كه ديوارهاى آن‌جا را نبيند، و اذان آن جا را هم نشنود. (2) و چنانچه قبل از آن كه به اين مقدار دور شود بخواهد نماز بخواند، بايد نماز را تمام بخواند. (شرط هشتم قبل از مسأله 1318)

موارد تمام بودن نماز در سفر

مسافر در موارد زير بايد نماز را تمام بخواند:

-------------------

1- در چِینش عناوِین اِین درس از «آموزش احکام»، محمد حسِین فلاح زاده، نشر الهادِی، قم استفاده شده است.

2- اِین فاصله را «حدّ تَرَخُّص» گوِیند.