را نيز مى‌توان استفاده كرد؛ زيرا جايز بودن اكتساب (تحصيل درآمد) در آيه، مفروض گرفته شده و سپس درباره مالكيت درآمد حاصله سخن گفته شده است.

2. تشويق زنان و مردان به فعاليت اقتصادى؛ در اسلام، نه تنها فعاليت اقتصادى جايز شمرده شده و به زنان و مردان اجازه اكتساب مال و تحصيل درآمد داده شده است، بلكه همگان به حضور فعّال در صحنه اقتصاد دعوت و تشويق شده‌اند. آياتِ (وَابْتَغُوا مِن فَضْلِ اللَّهِ)[1] (جمعه: 10)؛ (هُوَ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ ذَلُولًا فَامْشُوا فِي مَنَاكِبَها وَكُلُوا مِن رِزْقِهِ) [2] (ملك: 15)؛ (وَاللَّهُ جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ بِسَاطاً ^ لِّتَسْلُكُوا مِنْهَا سُبُلًا فِجَاجاً) [3] (نوح: 19- 20) و ديگر آيات [4]، نمونه‌هايى از اين تشويق و ترغيب هستند.

در هيچ يك از اين موارد، فقط مردان مخاطب نيستند، بلكه مجموعه انسانها، اعم از زن و مرد، مورد توجه قرار گرفته‌اند و همگى به طلب فضل الهى دعوت شده‌اند كه كار كردن و كسب درآمد، يكى از مصاديق آن است.

بنابراين، مردان و زنان به فعاليت اقتصادى دعوت شده‌اند و كار كردن نيز از مصاديق بارز فعاليت اقتصادى است. پس اشتغال براى زنان نيز مانند مردان جايز است.

فقيهان به جواز اشتغال بانوان فتوا داده‌اند. [5]

ب. اشتغال بانوان و اجازه شوهر

در اسلام، به طور كلى، خارج شدن زن از خانه، در هر مورد به اجازه شوهر مشروط شده است.

بر اين پايه، زن تا زمانى كه اجازه او را كسب نكرده و يا رضايت او برايش محرز نيست، نمى‌تواند از خانه خارج شود. امام خمينى (ره)، بيرون رفتن زن از خانه بدون اجازه شوهر را موجب نشوز شمرده است. [6]

[1] از فضل خدا [روزِی] بطلبِید.

[2] او کسِی است که زمِین را براِی شما رام کرد، بر شانه‌هاِی آن راه بروِید و از روزِیهاِی خداوند بخورِید.

[3] خداوند زمِین را براِی شما فرش گسترده‌اِی قرار داد، تا از راههاِی وسِیع و دره‌هاِی آن بگذرِید.

[4] ر.ک: طه (20)، آِیة 53؛ روم (30)، آِیة 46؛ فاطر (35)، آِیة 12؛ مزّمّل (73)، آِیة 20.

[5] ر.ک: استفتاءات، ج 3، ص 356 ـ 358.

[6] ر.ک: تحرِیر الوسِیله، ج 2، ص 272.