از سه قسم اول به «سهم امام» ياد مىشود كه در اين
زمان بايد به مجتهد جامعالشرايط بدهند يا به مصرفى كه او اجازه مىدهد برسانند.
از سه قسم دوم نيز بهعنوان «سهم سادات» ياد مىشود كه امر آن با حاكم است و بايد
آن را به مجتهد جامعالشرايط تسليم كنند و يا با اذن او به سيد فقير، يا سيد يتيم
يا به سيدى كه در سفر درمانده شده بدهند. [2]
6- سيّد بودن (يعنى از طرف پدر به عبدالمطلب برسد). [4]
سؤال 1: عدهاى
از مقلّدان حضرت امام گمان كردهاند كه مىتوانند خمس مال را به سادات محلّ كه
فقيرند پرداخت نمايند؛ لذا خمس را به آنها مىدهند؛ بعضى مىگويند:
بايد اين پولها از سيّد پس گرفته شود، آيا صحيح است
يا خير؟
جواب- لازم
نيست پس بگيرند و با تعيين مقدار، تحصيل اجازه كنند. [5]