و نيز

انَّ رَكْعَتَيْنِ بِالسِّواكِ افْضَلُ مِنْ خَمْسٍ وَ سَبعينَ رَكْعَةً بِدُونِهِ. [1]

به جا آوردن دو ركعت نماز در حالى كه مسواك زده باشد بهتر از هفتاد و پنج ركعت بدون مسواك است.

همچنين در سخنان معصومين‌ : فوايد و آثار زيادى براى مسواك زدن بيان شده است- كه علم پزشكى بعد از قرنها به آن پى برده- از جمله:

1- دهان پاكيزه و خوش بو مى‌شود و بوى تعفن غذاهاى باقى مانده لاى دندانها از بين مى‌رود؛

2- غم و اندوه را از انسان زايل مى‌كند؛

3- بر انديشه و قوه تفكر انسان مى‌افزايد؛

4- امراضى مانند بلغم را از انسان مى‌زدايد؛

5- حافظه انسان تقويت مى‌شود و كمتر به او حالت نسيان دست مى‌دهد؛

6- چشم انسان را جلا مى‌دهد و بر قوه بينايى انسان مى‌افزايد؛

7- دندان‌ها را سفيد و زيبا و از پوسيدگى آنها جلوگيرى مى‌كند؛

8- اشتهاى به غذا را افزايش مى‌دهد؛

9- رويش مو را تقويت مى‌كند؛

10- فصاحت در سخن گفتن را افزايش مى‌دهد؛

[1]- همان، ج 80، ص 344.