مسأله: چنان چه انسان بعد از ادرار استبراء كند و بعد آبى از او خارج شود و شك كند كه ادرار است يا يكى از اينها، پاك مى‌باشد. (م 73)

استفتاءاتى از مقام معظم رهبرى

‌ سؤال 1- عشاير به خصوص در ايام كوچشان آب به اندازه كافى براى تطهير مخرج بول در اختيار ندارند، آيا چوب و سنگريزه براى تطهير كفايت مى‌كند؟

جواب- مخرج بول جز با آب پاك نمى‌گردد. نماز [كسى كه‌] متمكن از استعمال آب براى تطهير نيست صحيح است.

سؤال 2- حكم تطهير مخرج بول و غايط با آب قليل چيست؟

جواب- در طهارت مخرج بول يك دفعه شستن با آب كافى بوده و در طهارت مخرج غايط واجب است شستن تا عين نجاست و آثار آن از بين برود.

سؤال 3- در بعضى اوقات از انسان، بعد از بول و استبراء رطوبتى بدون اختيار خارج مى‌گردد كه شباهت به بول دارد، اين رطوبت نجس است يا پاك؟ اگر انسان پس از مدتى، ناگهان متوجه اين مسأله شود، حكم نمازهايى كه خوانده است چيست؟ و آيا در آينده بر او واجب است كه تفحص نمايد اين رطوبت غير اختيارى از او خارج شده است يا نه؟

جواب- بعد از استبراء اگر رطوبتى خارج گردد و شك شود كه آيا بول است يا نه، حكم بول بر آن تطبيق نمى‌شود و محكوم به پاكى است، تفحص و تفتيش در اين مورد لازم نيست.

(توضيح المسائل مراجع، ج 1، ص 73- 75)