مسح كند رطوبت جاهايى كه پيش از آن شسته يا مسح كرده خشك شده باشد، وضو باطل است. (م 283)

4- راه رفتن در بين وضو اشكال ندارد، پس اگر بعد از شستن صورت و دست‌ها چند قدم راه برود و بعد سر و پا را مسح كند، وضوى او صحيح است. (م 285)

5- شستن صورت و دست‌ها و مسح سر و پاها را خود انسان بايد انجام دهد و اگر ديگرى او را وضو دهد، يا در رساندن آب به صورت و دست‌ها و مسح سر و پاها به او كمك كند، وضو باطل است. (شرط يازدهم وضو)

6- كسى كه نمى‌تواند وضو بگيرد بايد نايب بگيرد كه او را وضو دهد و چنانچه مزد هم بخواهد، در صورتى كه بتواند بايد بدهد. ولى بايد خود او نيت وضو كند و با دست خود مسح نمايد. (م 286)

دو نكته‌

1- هرگاه وقت به قدرى تنگ است كه اگر وضو بگيرد تمام نماز يا مقدارى از آن بعد از وقت خوانده مى‌شود. بايد تيمم كند، ولى اگر براى وضو و تيمم يك اندازه وقت لازم است بايد وضو بگيرد. (م 280)

2- كسى كه در تنگى وقت نماز بايد تيمم كند، وضو بگيرد، صحيح است، چه براى آن نماز وضو بگيرد يا براى كار ديگر. (م 281)

احكام وضو

1- كسى كه در كارهاى وضو و شرايط آن- مثل پاك بودن آب و غصبى نبودن آن- خيلى شك مى‌كند بايد به شك خود اعتنا نكند. (م 299)

2- اگر شك كند كه وضوى او باطل شده يا نه، بنا مى‌گذارد كه وضوى او باقى است.

(م 300)

3- اگر بعد از بول، استبراء كند و سپس وضو بگيرد و بعد از وضو رطوبتى از او بيرون آيد كه نداند، بول است يا چيز ديگرى، وضوى او صحيح است. (ر. ك. م 300)