1- اگر منى از
جاى خود حركت كند و بيرون نيايد، يا انسان شك كند كه منى از او بيرون آمده يا نه،
غسل بر او واجب نيست. (م 352)
2- اگر رطوبتى
از انسان خارج شود و نداند منى است يا بول يا غير اينها در صورتى كه علايم منى را
داشته باشد جنب است و در غير اين صورت حكم به جنابت او نمىشود. (م 346)
3- نشانههاى
منى:
الف- با شهوت
بيرون آيد؛
ب- با فشار و جستن
بيرون آيد؛
ج- بعد از بيرون
آمدن، بدن سست شود.
بنابر اين، كسى
كه آبى از او خارج شده و نمىداند منى است يا نه، در صورتى كه تمام اين نشانهها
را داشته باشد جنب است وگرنه جنب نمىباشد.