راه اثبات شرابخوارى‌

شرابخوارى از راه «اقرار در دو مرتبه» و «شهادت دو مرد عادل» اثبات مى‌شود. در اقرار كننده نيز بلوغ، عقل، آزادى، اختيار و قصد شرط است.

اقرار بايد طورى نباشد كه احتمال مجاز بودن نوشنده در شرابخوارى داده شود، مثل اينكه بگويد براى مداوا شراب خوردم، يا از روى اجبار شراب نوشيدم.

دو نكته‌

1- در ميان انواع مسكرات، فرقى نيست. از اين رو، شرابى كه از انگور گرفته مى‌شود از نظر حكم با شرابى كه از خرما، مويز و مانند آن گرفته مى‌شود تفاوتى ندارد. فُقّاع (آبجو) نيز در اين احكام به شراب ملحق مى‌شود، اگر چه مست كننده نباشد. [1]

2- استعمال مواد مخدّر همچون شرابخوارى عملى حرام است و كلّيه امور مربوط به آن از قبيل كشت خشخاش، تهيه و توزيع آن از نظر قانون جرم شمرده مى‌شود و از نظر كيفرى تابع قوانين و مقررات ويژه حكومتى است. [2]

6- سرقت‌

سرقت يا دزدى يكى ديگر از گناهان كبيره است كه در اسلام، سخت مورد نكوهش قرار گرفته [3] و براى آن مجازات شديدى مقرّر شده است. قرآن كريم مى‌فرمايد:

(وَالسَّارِقُ وَالسَّارِقَةُ فَاقْطَعُوا ايْديهُما جَزاءً بِما كَسَبا نَكالًا مِنَ اللَّهِ وَاللَّهُ عَزيزٌ حَكيمٌ) [4]

[انگشتان‌] دست مرد و زن دزد را به كيفر كارى كه كرده‌اند، ببريد. اين عقوبتى است‌

[1] - تحريرالوسيله، ج 2، ص 478، مسأله 2

[2] - جهت آشنايى با «قانون مبارزه با مواد مخدّر» ر. ك. مجموعه مصوّبات مجمع تشخيص مصلحت نظام، اميرهوشنگ ساسان‌نژاد، ص 58-68

[3] - ر. ك. تحريرالوسيله، ج 1، ص 274

[4] - مائده (5)، آِیه 38