درس چهاردهم

طلاق‌

در اسلام به همان اندازه كه از ازدواج تمجيد و بدان سفارش شده است، از طلاق نكوهش و نهى شده است و رسول خدا 6 فرموده است:

ما مِنْ شَىْ‌ءٍ ابْغَضُ الَى اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ مِنْ بَيْتٍ يَخْرَبُ فِى الاسْلامِ بِالْفُرْقَةِ [1]

چيزى نزد خداوند بزرگ نكوهيده‌تر از اين نيست كه خانه‌اى در اسلام به‌سبب جدايى [طلاق‌] ويران گردد.

بدين سبب در اسلام تدبيرى انديشيده و تمهيداتى پيش‌بينى شده تا اين «بدترين حلال» به‌وقوع نپيوندد و آوار جدايى، احساسات و عواطف و آرزوهاى اعضاى خانواده به‌ويژه كودكان را قربانى بى‌رحمى خود نسازد و عشق و محبت را به كينه و نفرت تبديل‌نكند؛

انواع طلاق‌

طلاق به دو نوع بائن و رجعى تقسيم مى‌شود:

الف- بائن‌

طلاق بائن آن است كه شوهر بعد از آن حقّ رجوع [2] به زن را ندارد، خواه زن عدّه داشته يا نداشته باشد. طلاق بائن، خود به شش‌گونه زير ممكن است رخ دهد:

[1] وسائل الشِیعه، ج 22، ص 7.

[2] اگر مرد، حقّ رجوع داشته باشد بدون اجراِی صِیغة عقد، زندگِی مشترک را شروع مِی‌کنند و اگر حق رجوع نداشته باشد باِید با شراِیط خاصِی دوباره صِیغة عقد جارِی کنند.