اگر كفن به نجاست خود او يا ديگرى نجس شود چنانچه كفن ضايع نمى‌شود، بايد مقدار نجس را بشويند يا ببرند. [1]

ج. ابريشم خالص نبودن: كفن كردن ميت با پارچه ابريشمى خالص- جز در حال ناچارى- جايز نيست. احتياط واجب آن است كه با پارچه طلا باف هم كفن نكنند مگر در حال ناچارى. [2]

د. از اجزاى حيوان حرام گوشت نبودن: كفن كردن با پارچه‌اى كه از پشم يا موى حيوان حرام گوشت تهيه شده، در حال اختيار جايز نيست. [3]

4/ 2. كيفيت كفن كردن: لنگ بايد از ناف تا زانو، اطراف بدن را بپوشاند و بهتر آن است كه از سينه تا روى پا برسد. پيراهن بنابر احتياط واجب بايد از سر شانه تا نصف ساق پا، تمام بدن را بپوشاند و درازى سرتاسرى بايد به قدرى باشد كه بستن دو سر آن ممكن باشد و پهناى آن بايد به اندازه‌اى باشد كه يك طرف آن روى طرف ديگر بيايد. [4]

يك نكته: كفن زن بر عهده شوهر است، اگر چه زن از خود مال داشته باشد. [5]

3. حُنوط كردن‌

حنوط كردن يعنى ماليدن كافور به اعضاى سجود ميت (پيشانى، كف دستها، سر زانوها و سر دو انگشت بزرگ پاها)

بعد از غسل واجب است ميت را حنوط كنند. بهتر آن است كه او را پيش از كفن كردن حنوط نمايند، اگر چه در بين كفن كردن و بعد از آن هم مانعى ندارد. [6]

مستحب است، قدرى تربت سيدالشهدا 7 با كافور مخلوط كنند. [7]

[1] توضِیح المسائل، مسأله 580 و 582.

[2] همان، مسأله 580.

[3] همان، مسأله 581.

[4] همان، مسأله 571.

[5] همان، مسأله 576.

[6] همان، مسأله 585 و 587.

[7] همان، مسأله 591.