ممنوعيتهاى شرعى در ازدواج‌

ازدواج در پاره‌اى از موارد از نظر شرع ممنوع شمرده شده است. برخى از اين موارد به قرار زير است.

1. ازدواج با محارم‌

بعضى افراد به دليل خويشاوندى نسبى، سببى و يا رضاعى، هرگز نمى‌توانند با يكديگر ازدواج كنند. [1]

2. كفر وارتداد

ازدواج زن مسلمان با كافر و مرد مسلمان با زن كافر، جايز نيست؛ چه به طور دائم، چه به طور موقت، ولى ازدواج موقت مرد مسلمان با زن اهل كتاب مانند يهودى و مسيحى جايز است. [2]

3. دشمنى با اهل‌بيت 7 و غلو

ازدواج زن يا مرد مومن با كسى كه به طور علنى، دشمن اهل بيت : است و به آنان ناسزا مى‌گويد و يا درباره آنان غلو و زياده روى مى‌كند و آنان را خدا يا پيغمبر مى‌داند، جايز نيست. [3]

پرسش‌

1. ازدواج در چه زمانى واجب و چه هنگام مستحب است؟

2. اسلام در ازدواج بر چه معيارهايى بيشتر تأكيد دارد؟

3. چه مردانى شايسته همسرى نيستند؟

4. ديدارهاى اوليه و صحبت كردن دختر و پسر در هنگام خواستگارى چه حكمى دارد؟

5. سه مورد از ممنوعيتهاى شرعى در ازدواج را نام ببريد؟

[1] ر.ک. تحرِیر الوسِیله، ج 2، ص 263 ـ 264 (احکام محارم به طور مفصل در درسهاِی آِینده خواهد آمد)

[2] همان، ص 285.

[3] همان، ص 286، مسأله 7.