كودك شيرخوار مى‌شوند و پدران و مادران آنها اجداد كودك محسوب مى‌شوند وفرزندانشان برادران و خواهران رضاعى كودك شمرده مى‌شوند- چه آنها كه پيشتر به‌دنيا آمده‌اند و چه آنها كه بعداً به‌دنيا مى‌آيند- و در واقع، كودك شيرخوار، يكى از فرزندان اين خانواده به‌حساب مى‌آيد و كليه كسانى كه در جدول گذشته برشمرديم از راه شيرخوارگى بر اين كودك محرم مى‌شوند. [1]

پدر اصلى كودك رضاعى، نمى‌تواند با هيچ‌يك از فرزندان پدر رضاعى او ازدواج كند؛ چنان‌كه نمى‌تواند با فرزندان نسبى مادر رضاعى كودك، ازدواج كند. [2]

اگر مادربزرگى، نوه دخترى خود را با شرايط يادشده شير بدهد، مادر كودك بر همسرش حرام مى‌شود و عقد ازدواج آنها باطل مى‌گردد. [3]

اگر كسى در تحقّق شيرخوارگى يا برخى از شرايط آن از نظر كمّى و كيفى ترديد داشته باشد بايد بنا را بر عدم محرميت بگذارد. [4]

ج- سببى‌

پيمان زناشويى نيز، سبب محرميت ميان برخى از افراد دو فاميل مى‌شود كه در جدول زير آمده است:

[1] تحرِیر الوسِیله، ج 2، ص 268، مسأله 7.

[2] همان، ص 271، مسألة 12.

[3] همان، ص 272، مسألة 1.

[4] همان، ص 275، مسألة 5.

[5] اِین نوع محرمِیت در صورتِی تحقّق مِی‌پذِیرد که مرد با همسر خود، آمِیزش کرده باشد.

[6] همان، ص 278، مسألة 4 و توضِیح المسائل، مسائل 2389.