ب. حقوق مستحب‌

منظور از حقوق مستحبى، امورى است كه رعايت آنها از سوى شوهر، سبب تقويت بنياد خانواده مى‌گردد و مرد از اين طريق به پاداش الهى نايل مى‌شود؛ گرچه مراعات آنها الزام آور نيست و زن نمى‌تواند هيچ يك را مطالبه كند. برخى از آن حقوق عبارت است از:

1. توسعه رفاهى‌

براى مرد، زيبنده است نسبت به توسعه اقتصادى و فزونى درآمد خود، بر رفاه و آسايش خانواده خويش بيفزايد و به تعبير رهبر عظيم الشأن اسلام 6:

إِنَّ الْمُؤْمِنَ يَأْخُذُ بِآدابِ اللَّهِ؛ اذا وَسَّعَ اللَّهُ عَلَيهِ اتَّسَعَ وَ اذا امْسَكَ عَنهُ امْسَكَ. [1]

مؤمن به آداب الهى عمل مى‌كند؛ هر گاه خدا به او توسعه دهد، او نيز [ديگران را] توسعه مى‌دهد و هر گاه خدا از او باز دارد، او نيز چنين مى‌كند.

امام رضا 7 نيز مى‌فرمايد:

يَنْبَغى لِلرَّجُلِ انْ يُوَسِّعَ عَلَى عَيالِهِ لِئَلَّا يَتَمنَّوْا مَوْتَهُ. [2]

شايسته است مرد، بر عيالش، توسعه دهد تا مرگ او را آرزو نكنند!

2. آمادگى و آراستگى‌

ميان زن و شوهر، رابطه عاطفى و عشق و محبت الهى، برقرار است و هر يك از آنها موظفند در تحكيم و صيانت چنين رابطه‌اى كوشا باشند. به همين دليل مرد بايد همواره به گونه‌اى آراسته و خوش نما باشد كه محبت همسرش را به خود معطوف دارد و اگر برعكس عمل شود، ارتباط عاطفى ميان آنها ضعيف و در مواردى- نيز- خطر ساز مى‌شود.

در روايات اسلامى، همان گونه كه زن موظف شده تا خود را براى شوهر بيارايد، به مردان نيز چنين سفارشى شده است و بزرگان اسلام، چنين سنتى داشته‌اند؛

[1] وسائل الشِیعه، ج 21، ص 541.

[2] همان، ص 540.