- گر چه استعمار فرهنگى- مى‌شود، پيدا كنند، بر همه مسلمانان واجب است كه از چنين روابطى اجتناب كنند و اين‌گونه روابط، حرام مى‌باشد. [1]

در قانون اساسى جمهورى اسلامى نيز- كه برگرفته از قرآن و سنّت‌است- مى‌خوانيم:

هرگونه قرارداد كه موجب سلطه بيگانه بر منابع طبيعى و اقتصادى، فرهنگ، ارتش و ديگر شؤون كشور گردد، ممنوع است. [2]

كيفيت دفاع سياسى‌

با توجه به مسائل ياد شده، چگونگى دفاع سياسى به قرار زير است:

1- مخالفت با روابط سياسى مخالف مصالح اسلام و مسلمانان به هر شكل ممكن؛ از قبيل تظاهرات و راهپيمايى‌ها، تحصّن و دست از كار كشيدن و مانند آن.

2- الزام دولت‌ها به قطع روابط سياسى مخالف مصالح اسلام و مسلمانان به هر شكل ممكن.

3- ترك معاشرت و معامله با خيانت‌كار و روى گردانى از او به هر شكل ممكن.

4- عزل كردن افراد خيانت‌كارى كه موجب گسترش سلطه و نفوذ سياسى اجانب شده از هر مقام اجتماعى كه دارند. [3]

[1] تحرِیر الوسِیله، ج 1، ص 446، مسألة 5.

[2] قانون اساسِی جمهورِی اسلامِی، اصل 18.

[3] ر.ک: توضِیح المسائل، مسائل 2829 ـ 2830 و 2832 ـ 2834.