درس هفتم

دفاع فرهنگى‌

در ميان انواع هجوم غير نظامى دشمنان، تهاجم فرهنگى از همه آن‌ها خطرناك‌تر است؛ زيرا در اين نوع تهاجم، دشمن با امورى از قبيل شبهه‌افكنى، ترويج فساد و فحشا و مانند آن افكار عمومى جامعه را منحرف كرده، ارزش‌ها، آرمان‌ها، اهداف مقدّس اسلامى، عزّت و شرف مسلمانان را مورد تهاجم قرار مى‌دهد، تا مسلمانان را همرنگ خود گرداند. چنان كه قرآن كريم مى‌فرمايد:

(وَدُّوا لَوْ تَكْفُرُونَ كَما كَفَرُوا فَتَكُونُونَ سَواءً) [1]

آنان آرزو مى‌كنند كه شما هم مانند ايشان كافر شويد و در رديف آنان قرار گيريد.

اين نوع تهاجم پيشينه‌اى ديرينه دارد و در طول تاريخ حيات اسلام از سوى دشمنان، به شكل‌هاى گوناگون صورت مى‌گرفته و كمّ و كيف آن، همواره در حال تغيير و دگرگونى بوده است.

رهبر معظم انقلاب، حضرت آيةالله خامنه‌اى درباره پيشينه تهاجم فرهنگى غرب عليه اسلام و كشورهاى اسلامى مى‌فرمايد:

حداقل در طول صد سال اخير، يعنى از وقتى استعمارگران غربى به فكر افتادند، اين منطقه را زير سلطه سياسى و اقتصادى دربياورند. به اين تشخيص رسيدند كه بايد امكان استفاده لازم‌

[1] نساء (4)، آِیة 89.