2- عقل‌

3- سلامت جسمى‌

4- ايمنى از ضرر

5- حضور در وطن (ت، ج 1، ص 293- 294، م 1 و 3)

6- اقامت ده روز يا بيشتر همراه با قصد، در غير وطن (م 1348)

شرايط صحّت:

1- اسلام‌

2- ايمان‌

3- شرايط وجوب ^ (ت، ج 1، ص 293- 294، م 1 و 3)

ط چند مسأله‌

1- اگر كافر مسلمان شود، واجب نيست روزه‌هاى وقتى را كه كافر بوده قضا نمايد، ولى اگر مسلمانى كافر شود و دوباره مسلمان گردد روزه‌هاى وقتى را كه كافر بوده بايد قضا نمايد. (م 1695)

2- اگر ديوانه عاقل‌شود، واجب‌نيست روزه‌هاى وقتى را كه ديوانه‌بوده قضاكند. (م 1694)

3- اگر به واسطه مرض ... روزه نگيرد و پيش از تمام شدن رمضان بميرد، لازم نيست روزه‌هايى را كه نگرفته براى او قضا كنند، گرچه مستحب است. (م 1702)

4- اگر بچه پيش از اذان صبح ماه رمضان بالغ شود بايد روزه بگيرد و اگر بعد از اذان بالغ شود، روزه آن روز بر او واجب نيست. (م 1562)

5- كسى كه يقين يا گمان دارد روزه برايش ضرر دارد، بايد روزه نگيرد و اگر روزه بگيرد صحيح نيست، مگر آنكه به قصد قربت بگيرد و بعد معلوم شود ضرر نداشته است. (م 1743)

و همچنين اگر احتمال مى‌دهد روزه برايش ضرر دارد و چنانچه احتمالش در نظر مردم بجا باشد، نبايد روزه بگيرد و اگر روزه بگيرد، صحيح نيست، مگر به قصد قربت بگيرد و بعد معلوم شود، ضرر نداشته است. (م 1744)

^- ِیعنِی پنج شرط وجوب روزه، شرط صحِیح بودن آن نِیز مِی‌باشد.